Home => Lichaam & Geest => Inspiratiepad => Uit het leven gegrepen... => Eens was er een jonge vrouw….

Eens was er een jonge vrouw….


Eens was er een jonge vrouw….

Op de vooravond van haar huwelijk stond ze bij haar moeder, en keek naar de zon die over het strand onderging in volle zee.

Toen vroeg ze aan haar moeder: “Moeder, vader houdt van je, en is je altijd trouw gebleven. Wat moet ik doen opdat mijn man me steeds meer zou beminnen ?”

De moeder zweeg en dacht even na. Dan bukte ze zich en vulde ze elke hand met zand, zonder verder iets te zeggen knelde ze de vingers van één hand steeds sterker om het zand.

Het zand glipte eruit. Hoe krampachtiger zij haar hand balde, hoe sneller het zand eruit gleed.

Toen zij haar hand opende, kleefden nog slechts enkele vochtige korrels aan haar handpalm.

Maar haar andere hand had de moeder open gehouden als een kleine schaal.

Daar bleven de zandkorrels liggen en schitterden steeds heerlijker in het licht van de late avondzon.

“Dit is mijn antwoord “ zij de moeder zacht.

Bekijk ook

Spannende dingen...

Spannende dingen…

Ik weet niet wat het is, maar ik voel zo’n enorme veranderingen de laatste tijd? Hebben jullie dat ook dat je die energie bijna niet volhoudt? Ik heb zoveel ideeën en dromen over wat ik nog graag wil gaan doen mijn verdere leven...