Home => Lichaam & Geest => Parapsychologie => Ontwakend bewustzijn => ‘Mama ik zie opa!’ Paranormale ervaringen bij kinderen.

‘Mama ik zie opa!’ Paranormale ervaringen bij kinderen.


Dit wordt geen makkelijk artikel. Het verkent de mogelijke oorzaken van psychische stoornissen zoals die in de reguliere hulpverlening bekend staan als psychose, angststoornissen etc.

Afgelopen week stond in het wetenschapskatern van de Volkskrant een artikel over stemmen horen. Sinds we allerlei scanapparatuur hebben ontwikkeld is het immers mogelijk om te onderzoeken welke gebieden van het brein actief worden ingeschakeld bij dit soort ervaringen. De een zal in dit geval willen zeggen: stemmen horen is een storing in de hersenen, de ander zal het toch willen benoemen als een paranormale gave. Negatieve paranormale ervaringen zijn wellicht het gevolg van te veel stress en de invloed van eerdere ervaringen waarbij de omgeving soms ook een belangrijke rol lijkt te spelen. Als ouder is het goed hier meer over te weten.

Komen de angstige kinderen er aan?

Momenteel is mijn grote zorg dat na de grote golf ADHD-ers en kinderen met een stoornis uit het autistisch spectrum, er een nieuwe groep kinderen zal komen met de diagnose gegeneraliseerde angststoornis of zelfs een psychose. Ik heb het voornoemde artikel geconcentreerd gelezen vanwege deze bezorgdheid en vanwege mijn eigen ervaringen in mijn praktijkkamer. Ik ontmoet namelijk nogal wat kinderen die vertellen overleden mensen te zien, stemmen te horen en andere buitenaardse werkelijkheden waar te nemen. Daarbij merk ik wel eens dat sommige ouders dat heel ’bijzonder’ vinden en het soms zelfs aanmoedigen, dus niet ontkennen of rationaliseren. Ook merk ik dat in onze samenleving een ongekende belangstelling voor dit soort ervaringen is, en dat er zelfs televisieprogramma’s op de rol staan met kinderen die deze ervaringen hebben. Waarom maak ik me er toch zo’n zorgen over? Tijd voor een eigen onderzoek dus!

Negatieve herinneringen produceren negatieve stemmen

Hoog sensitieve personen gebruiken mijns inziens vooral de fysieke rechter hersenhelft om de wereld te ordenen en impulsen te verwerken. Ze geven er de voorkeur aan om deze kant in zichzelf te benutten om impulsen van buitenaf en vanuit hun eigen binnenwereld te verwerken. Er is m.i. sprake van een zeer fijn afgestemd verwerkingssysteem. Lichaam, zintuigen, zenuwstelsel en brein werken hierbij nauw samen. Het is een kleurrijke manier om de wereld te leren kennen.

Onder de scan van de onderzoekers bleek dat in de hersenen de rechter cortex actief is als ‘stemmen’ werden gehoord door proefpersonen. Een paar seconden voor deze activiteit werd waargenomen gaf de hippocampus signalen af. Zoals ik weet door diverse boeken en berichten in de kranten over breinonderzoeken goed te lezen, is de hippocampus een hersengebiedje dat een belangrijke rol speelt in hoe ons geheugen voor ons werkt.

Een zijn met het geheel

Elke keer voor we met onze rechtercortex stemmen zouden waarnemen, (volgens de genoemde onderzoekers is het onze eigen stem die we horen), heeft de hippocampus informatie vrijgegeven die kennelijk kan beïnvloeden hoe de aard van de stem is. Afsluitend maakten de onderzoekers de opmerking dat het nog onduidelijk is waarom de een engelen hoort en de ander lelijke stemmen.

Opgeslagen kennis en ervaringen zijn hierbij een belangrijk bron. Mijn voorlopige conclusie is dat nu nog duidelijker is gebleken dat kinderen positieve bevestiging en ervaringen aangereikt moeten krijgen omdat die opgeslagen worden in dit deel van het bewustzijn. Maar ook speelt de rechter hersenhelft volgens mij een rol in het fenomeen ’opgaan in het geheel’ bij sensitieve kinderen en volwassenen. Een ordening zoals dingen in een tijdsbegrip plaatsen ontbreekt bijvoorbeeld. Begrenzing lijkt dus niet daar te gebeuren. Het ervaren is er eerder onbegrensd.

Zijn paranormale ervaringen een product van ons brein dat niet goed functioneert?

Of zeggen ze iets over ons vermogen waar te nemen in andere dimensies, door onbegrensd te zijn?

Ik vermoed dat kinderen er goed in zijn in verschillende dimensies te leven.

Van oudsher is bekend dat kinderen tot het zevende/achtste jaar een magische wereld kennen, met denkbeeldige vriendjes kunnen praten, en zeer gevoelig zijn voor de sfeer in hun omgeving. Ze zijn een met het geheel, en scheiden zich er nog niet van af. Ook zijn ze er goed in om ‘uit hun lichaam te gaan’. Hun geest/bewustzijn is deels buiten hun lichaam van alles aan het ervaren. Dit is een reden voor veel ouders om hun kind een veilige omgeving te bieden, ze te beschermen en alles dat ze tegen hun kind zeggen en wat ze denken op een positieve wijze doen. Vanaf het zevende jaar ontwikkelen de kinderen steeds meer rationele en emotionele vaardigen om hun magische wereld te veranderen in een realistische wereld. Het vermogen te rationaliseren helpt hen hierbij. Cognitieve vaardigheden worden mogelijk wanneer de linker en rechter cortex gaan samenwerken. In de klas wordt hieraan gewerkt.

De rol van trauma’s

Trauma’s spelen mogelijk ook een grote rol in het kunnen waarnemen van de ‘buitenaardse’ werkelijkheid.

Ik durf hier te beweren dat we eigenlijk allemaal getraumatiseerd kunnen zijn. Een trauma hoeft wat dat betreft niet perse een grote gebeurtenis te zijn, het kan ook te maken hebben met hoe we op jonge leeftijd deel waren van het geheel. Ik zelf bijvoorbeeld werd geboren niet zo erg lang na de tweede wereldoorlog en sprak in mijn eigen kamertje koeterwaals ‘duits’ als ik mijn poppen lesgaf of deed alsof ik een café had en mijn gasten ontving. In mijn omgeving werd nog veel oorlog verwerkt. Zelfs het landschap was schuldig, zei kunstenaar Armando eens over mijn geboortestreek rondom Amersfoort. Mijn onderbewustzijn nam dit allemaal waar. Dat wat mijn omgeving prijs gaf werd een deel van mijn kinderlijke bewustzijn. Ik durfde dan ook lange tijd niet naar boven als het donker werd. En had nachtmerries waarbij ik mijn dromen als ‘echt’ beleefde. Op de trap had ik vaak het gevoel dat iemand achter me liep. Achteraf beschouw ik mezelf als de grote vertaler van mijn familie en mijn omgeving.

Sommige kinderen hebben echt een traumatische ervaring. Maar karma uit onze omgeving en in zekere zin ook de televisie, boeken, films en al het andere dat wordt bedacht door anderen, kan evengoed traumatiserend werken.

Hallucinaties

De omgeving speelt een belangrijke rol in hoe onze kinderlijke binnenwereld functioneert. Zo ontmoette ik een meisje van negen met nare stemmen in haar hoofd, die door een psychiater als imperatieve hallucinaties zouden worden omschreven. Ze gaven haar negatieve informatie en opdrachten door. Navraag maakte duidelijk dat haar moeder zich erg depressief voelde.

Door een trauma of bepaalde overtuiging kan het zijn dat onze aura zich niet sterk genoeg opbouwt. Angsten spiegelen zich dan in de aura, die daardoor zijn beschermende functie niet afdoende op zich kan nemen. Dit meisje is een met haar kwetsbare moeder en verwart de stem in haar hoofd met die van zichzelf, terwijl ze eigenlijk vertaalde wat haar moeder voelde en dacht. Ik vermoed dat wanneer de moeder aan zichzelf werkt het met het kind ook veel beter zal gaan.

Mijn kind is paranormaal. Of toch gewoon, net als elk kind, zich meer bewust van het onbewuste?

Nu zie ik dat de kinderen meer en meer bijzondere gaven worden toegedicht, als zijnde dingen kunnen zien, horen en voelen die wij niet kunnen zien etc. In plaats van ze hierin te bevestigen zouden we ook de keuze kunnen maken om er met alle voorzichtigheid mee om te gaan en ze te helpen hun aura sterk te maken en de astrale wereld hierdoor juist buiten te sluiten.

Nu ontsluiten we deze wereld mogelijk juist, zonder dat de kinderen zelf al voldoende mogelijkheden hebben om er afdoende mee om te kunnen gaan.

We hebben ons fysieke brein en lichaam nodig om de wereld waarin we leven te ordenen en om te kunnen aarden. Als we de nadruk leggen op alleen de magische, vluchtige en gevoelige kant, zou het kunnen zijn dat we de kinderen juist helpen ongeaard te blijven. Zo houden ze heimwee naar waar ze vandaan komen. En helpen we ze onvoldoende om hun aura en rationele vaardigheden op te bouwen zodat ze weerbaar genoeg worden om de wereld in te trekken.

Wat kun je doen als ouder?

  1. Help je kind een goed lichaamsbewustzijn op te bouwen door het te leren zich te ontspannen, te ademen om zo zichzelf te kalmeren. Wees je bewust van het gevaar van te veel stress. Natuurlijk zijn uitdagingen noodzakelijk. Je kind moet zich ook geïnspireerd kunnen voelen. Maar buitensporige stress kan de magische wereld van je kind veranderen in een angstige wereld. Stress beïnvloedt de onbewuste wens uit het lichaam te willen zijn. Juist buiten het lichaam is het kind zeer kwetsbaar.
  2. Help je kind door zelf bepaalde kwesties op te ruimen. Jouw angst, verdriet of onzekerheid kunnen je kind onbedoeld beïnvloeden. Heel je innerlijk kind.
  3. Lees boeken mee en kijk samen naar de televisie zodat je kunt uitleggen wat je kind leest en ziet. Laat het duiden ervan niet over aan het kinderlijke bewustzijn.
  4. Help je kind positief te denken over zichzelf en het eigen kunnen.
  5. Help je kind te geloven in de wereld, hoe moeilijk je dat zelf ook vindt omdat op dit moment alles zichtbaar is. Daardoor kun je de wereld als heel onveilig zijn gaan beschouwen. Maar juist die zichtbaarheid en het feit dat we meer mogelijkheden hebben dan ooit, zullen ervoor gaan zorgen dat we dingen gaan veranderen. En ga anders aan de slag om zelf een positief wereldbeeld te kunnen ontwikkelen.

De wereld wordt beter omdat de mensen wakker worden. Iedereen – ook je kind – zal uiteindelijk zijn talenten benutten om de wereld te helpen vervolmaken. Zo geven we zin aan het aardse bestaan!

Ik wens je alle goeds,

Sylvia van Zoeren


Sylvia van Zoeren

Sylvia van Zoeren – Alkmaar (NL)(klik om meer te lezen)

Sylvia van Zoeren is auteur van De Energy Switch De Zintuigenboom, hypnotherapeute – ze volgde een opleiding Neuro Linguïstisch Programmeren en Hypnotherapie – en werkt met gevoelige kinderen en volwassenen. Zeven jaar geleden startte ze haar fulltime praktijk, omdat ze een nieuwe weg in wilde slaan wat werk betreft.

www.de-praktijk.org

www.energyswitch.nl

Bekijk ook

Ik

Ik, de anderen en de wereld.

Betekent het eind der tijden soms: het eind van onze ongebreidelde materiële creatiekracht? De mens ervaart sinds een paar decennia een kracht in zich die kan maken (en breken). We gaan meer en meer inzetten op de positieve kracht. De negatieve kracht hebben we door en door leren kennen, denk aan de tweede wereldoorlog. Een culminatie van kwade energiëen werd daar zichtbaar!